A Dona da Torre ( III )

No concello limítrofe de Palas de Rei contan unha lenda que é unha recreación desta que tratamos nestas entradas. Coñecemola ao tráves do traballo Narracións orais do concello de Palas de Rei(1.995) de Xerardo Pereiro e que leva como título O conde e a condesa. Resumindo os feitos, son dous condes que viven en castelos próximos e que sempre están enfrontados polas súas posesións. Un día o conde logra acceder á alcoba da condesa inimiga para cravarlle dous puñais, abandonando a continuación o castelo sen ser descuberto.

Varias horas despois os criados da condesa , como esta non chamaba , entraron forzando a porta do cuarto e encontrarona cos brazos cruzados sobre as feridas e “producidas por un puñal en las cuales tenía un tipo de hierbas desconocidas que no le permitían perder sangre después de varios años de su muerte, por cierto, por ciertas razones había que trasladarla a su sarcófago a otro lugar, pero se sorprendieron al encontrar a la mujer perfectamente conservada”. Ao ver que tiña os brazos cruzados abríronllos e observaron que as feridas botaban sangue, polo que colocaron novamente os brazos como estaban e pensando que sería unha santa.