Máis novas sobre o teatro: 1940

Se traumática foi a Guerra Civil, non menos o foi a potsguerra, sobre todo nos primeiros anos nos que o control férreo por parte da estrutura ditatorial facía case imposible a realización de ningún acto que non fose laudatorio co Novo Réxime.

Nesta tesitura o mundo da farándula;viuse obrigado a facer "bolos" polos lugares máis recónditos da nosa xeografía, tratando de facer pequenas representacións en pequenas vilas -- afastadas en tempos anteriores dos circuítos teatrais--que os acollían con cariño e lles permitía ir subsistindo neses negros anos.

Resulta que, "creo que foi no corenta"-- di Higinio M. F. de la Vega--"eu non o recordo, contáronmo", un destes grupos de actores chegaron a Friol para ver de representar algunha obra que tiñan no seu repertorio.

"Estas representacións foron feitas por profesionais, creo que procedentes de Madrid, que en épocas de escaseza, de paso, pararon varios días en Friol. O que pretendían ademais de divertir era subsistir".

As actuacións realizábanse no que logo sería a Casa de Neira -- o Estanco-- "que estaba terminándose de construír que se lles facilitou gratuitamente. Fixeron varias actuacións .Unhas 15?."

Celestino Fernández de la Vega "o meu tío, con quen se relacionaban moito polo seu coñecemento das obras, foi actor secundario nalgunha delas, e noutras era o apuntador.

Outro friolés que foi actor secundario foi Eduardo Rodríguez Penado, sogro de Ángel (M.F.de la Vega), entón oficial do Xulgado".
Así pois, case que podemos afirmar que Friol puido esquecer, polo menos mentres duraban as representacións, o medo e a miseria co que volverían topar unha vez fóra.