Foliada Friolense ( III ) : O Farruco

Tempo atrás achegada por unha alumna tiñamos publicada nestoutra entrada esta copla de cego, que como ben di o informante, aprendérona coas follas que nas feiras levaban canda si os cegos que ían contando as historias.

Neste caso achegamos a versión recollida no Albeiro (Carballo) por "Foliada Friolense" na década dos noventa. O informante foi Paco Rodríguez-- Paco Damil-- ao que lle podemos escoitar cantar esta versión que transcribimos a continuación.

Preme aquí para escoitalo

"--Boas tardes miña sogra

véñolle pedir a filla,

se ma dá séntome un pouco

senón marcho máis axiña.

--A miña filla, Farruco

é moi nova pra casare,

sólo ten corenta anos

e pódese destragare´.

--E alabado sea Diose

o que dixo miña sogra:

que vai destragar a filla,

xa non ten dentes nin moas!

--Pois a filla non cha doue,

non teño que che facere,

que ti es un folgazanhe

non a vas poder mantere.

--Eu téñolle un bon oficio,

xa sabe que son gaiteiro,

Sempre ando de festa en festa

e gano moito diñeiro.

(..................................)

--Pois pa poñela tranquila

debe deixala casare

que despois de casadiña

gaita non lle ha de faltare.

Y aquí termina el relato

deste famoso gaiteiro,

que pra engañar a rapaza

tocoulle a gaita primeiro."