Rematando o pasado ano, Astiberri publica “El abismo del olvido” historia gráfica de Paco Roca e Rodrigo Terrasa, impresionante obra gráfica do autor valenciano que deixa como pouso que non hai peor castigo que o esquecemento.
Consideramos que esta historia ten cabida neste blog porque a súa lectura fíxonos lembrar o traballo levado adiante por Blanca Castro co alumnado de ESO, nos cursos desde o 2008 ata o 2016, recuperando retallos dunha historia da que aínda hoxe se segue falando en silencio, “non chores que poden escoitarte” escribía L. Pimentel. (ver ligazón)
Friol non quedou á marxe da represión fascista ( conta a veciñanza coa boca pequena como oufanos chegaban membros das chamadas forzas vivas da localidade despois de cometer os seus abusos chegando ao asasinato ( ver biografía de Antonio Iglesias Corral , por exemplo).
Esta memoria histórica, memoria democrática da que se fala no texto é algo incluído nos programas de educación secundaria, obrigatoria e post-obrigatoria; non estaría de máis o ter nas bibliotecas dos centros un recuncho da memoria onde ter espazo para libros como este de Paco Roca.
A trama desta historia narra os feitos do catorce de setembro do 1940 (ano e medio despois de rematar a Guerra) en Paterna onde doce homes son fusilados polo réxime franquista e enterrados nunha fosa común. A partir de aí conta a loita de unha muller para conseguir recuperar os restos do seu pai e todas as trabas que encontrou ata conseguir recuperalos e así restaurar a súa dignidade.
Non é de estrañar que xa case estea esgotada a primeira edición e estean traballando na súa reedición.
Xa para rematar indicar tamén que esta lectura amena e pracenteira permitiunos evocar as palabras de Jean Paul Richter: “A memoria é o único paraíso do que non podemos ser expulsados”.
0 comentarios:
Publicar un comentario