Moitos son os contos nos que os animais falan entre si. Disto debe haber ben anos que agora, mesmo os humanos falan pouco entre eles. En fin.
Esta é a historia dun burro e un lobo famento:
Era unha vez un lobo que tiña moita fame e non daba encontrado ningún animal para comer.
Un bo día atopou a un burro que estaba pacendo e díxolle o lobo :
--Voute comer que teño moita fame pois levo moitos días sen levar nada á boca.
-- Home non me comas, que levo traballando todo o día e mañá hei seguir igual – faloulle o burro—
Tanto se queixou o burro ao lobo que este díxolle.
--Vouche dar unha oportunidade: Primeiro vou cantar eu e despois has cantar ti. Se ti cantas mellor ca min non te como senón xa sabes…
O lobo botouse a cantar:
--Ahuuuuuuuuuuuuuu….
Unha vez que acabou díxolle ao lobo:
--Agora tócache a ti
O burro deu en cantar.
--Hiiiiihiiihiiihiii
Pero ao tempo levantou o rabo e empezou
--- purru purru… hiihiihiihiiiiiii purrupurru
Entón o lobo faloulle así ao burro:
--En cantar parece que estamos igualados ¡ pero as voltas que lle dás ti por tras non lle quedan nada mal!
Así o lobo non comeu ao burro
Conto recollido por José Ángel Corredoira Romero. 1º E.S.O. Curso 2007/08
0 comentarios:
Publicar un comentario