Abrimos con esta entrada unha ventá á pequena historia local de contos e sucedidos, que nos achega Manuel López Quiroga, e que fala de personaxes que ocupan o seu lugar na historia do concello.
Xuntáronse nunha ocasión Venido de Áurea e Gilito de Ubaldo. Non era a primeira vez, aparte de veciños eran bos amigos. Despois de tomar uns cazolos de viño, sendo xa de madrugada, díxolle Gilito a Venido:
- Se viñeses comigo ata a miña casa, coa escopeta matariamos unha ave que me come os pitos.
Dito e feito. Foron pola casa de Venido, colleron a escopeta e a correspondente munición e marcharon para casa de Ubaldo apostándose preto da palleira. Ó rente do día apareceu o miñato sobrevoando pola eira. Toque de atención de Gilito e Venido que apunta, dispara e... cae o miñato encima da palleira.
Isto fai exclamar a Gilito:
Oe Venido, puidemos aforrar o tiro!. Co golpe que levou morría o mesmo.
.jpg)
.png)
0 comments:
Publicar un comentario