Estas lendas están relacionadas coa construción da igrexa da parroquia.
Nunha delas cóntase que a igrexa foi construída nunha soa noite e que a pedra necesaria para a edificación da mesma, foi transportada por unha parella de bois que carrexaban a pedra sen necesidade de ninguén.
Outra é unha mestura de feitos históricos e propiamente lendarios. Chega a nós a través de J.M. Abel Expósito , ao explicar a orixe das armas dos Berbetoros.
No medio das guerras entre Pedro I e Henrique de Trastámara , das que xa falamos en anteriores entradas, D. Gonzalo de Ozores foi feito prisioneiro, ocasión que aproveitou D. Basco Gómez das Seixas para apoderarse das súas propiedades. Liberado D. Gonzalo, mobilizou aos seus homes de armas , entre os que estaban os señores do Castelo de Pena Mourelle, na freguesía de san Miguel de Valvetouros, sendo estes, parentes dos señores de Virís, partidarios, pola contra, do señor de S. Paio.
Sendo os cabezas de cada casa homes afoutados e soberbios, acordaron medir as súas forzas a medio camiño entre os dous castelos. Así decidiron enfrontarse ao pé da calzada que unía Lugo con Sobrado, no lugar de Guimarei onde se celebraban as feiras.
Chegado o día, e xa no fragor da batalla , implorou o señor de Pena Mourelle o amparo da Virxe. Ao pouco deron en medrar as pólas dun piñeiro vello, que alí estaba, de tal xeito e rapidez que alí quedaron os partidarios do de Virís envoltos e entrelazados pola ramaxe, momento no cal apareceu a imaxe da Virxe, que cos seus brazos abertos facía acenos de que se separasen. Cada un marchou para o seu castelo vivindo o resto dos seus días retirados do mundo.
Tal foi a impresión, que despois do suceso cambiaron as armas do seu escudo -- que era un prado onde descansaban dous touros á sombra dun piñeiro--pasando a ser dous touros enfrontados ao piñeiro.
Pero non quedou aí a cousa. Cambiaron tamén o xentilicio e desde tal día pasaron a ser Berbetoros.
A imaxe que ilustra a entrada é o debuxo do escudo dos Berbetoros na igrexa parroquial de Guimarei feito polo autor antes citado.
Sendo os cabezas de cada casa homes afoutados e soberbios, acordaron medir as súas forzas a medio camiño entre os dous castelos. Así decidiron enfrontarse ao pé da calzada que unía Lugo con Sobrado, no lugar de Guimarei onde se celebraban as feiras.
Chegado o día, e xa no fragor da batalla , implorou o señor de Pena Mourelle o amparo da Virxe. Ao pouco deron en medrar as pólas dun piñeiro vello, que alí estaba, de tal xeito e rapidez que alí quedaron os partidarios do de Virís envoltos e entrelazados pola ramaxe, momento no cal apareceu a imaxe da Virxe, que cos seus brazos abertos facía acenos de que se separasen. Cada un marchou para o seu castelo vivindo o resto dos seus días retirados do mundo.
Tal foi a impresión, que despois do suceso cambiaron as armas do seu escudo -- que era un prado onde descansaban dous touros á sombra dun piñeiro--pasando a ser dous touros enfrontados ao piñeiro.
Pero non quedou aí a cousa. Cambiaron tamén o xentilicio e desde tal día pasaron a ser Berbetoros.
A imaxe que ilustra a entrada é o debuxo do escudo dos Berbetoros na igrexa parroquial de Guimarei feito polo autor antes citado.
.jpg)
.png)
1 comments:
Segundo achega Higinio Martínez de la Vega a pedra carrexada pola parella de bois --da que fala a lenda da construción- traíana dos Castelos
Publicar un comentario