O couto de San Martiño de Condes: unha titularidade complexa (II)

Un documento do S. XIV referido ó couto de San Martiño de Condes, reflicte a confusa situación de titularidade da que falabamos na entrada anterior. O documento está datado en 2 de Abril do ano 1362 (pódese consultar en España Sagrada, páx. 118; ou o texto completo en Documentos da catedral de Lugo. Século XIV. Vol. II, de Mª José Portela Silva). Nel, Vasco Pérez, fillo de Pedro López Rodeiro, fai escritura de doazón ó bispo de Lugo, D. Fr. Pedro López, de todas as súas herdades no couto de San Martiño de Condes e en Santo Estevo da Mota. O donante di: "Outorgo et connosco que dou a a Iglesia de Lugo en doaçon para sempre valedeyra por iur de herdade et en corrgementos et enmenda de moytos maes e dapnos et queyxumes de paes et de cassas, et roubos que eu fige et cometi por minna autoridade, enno seu couto de Lugo, contra a dita iglesia et os vassalos della sen sua culpa et sen culpa do bispo et do cabidoo da dita iglesia, non no meresçendo elles nen algun delles, nen me fascendo erro algun porque o devesse faser. Conven a saber que dou, a dita iglesia de Lugo, por estas rassoes sobreditas, todos quantos herdamentos et voses eu aio enno couto de San Martino dos Condes por parte do dito meu padre et por Eynes Lopes, minna hirmaa, et por outra maneira calquer, con todas suas dereituras et pertenenças cassas, arvores et formaes, igleiario et leygario, et couto et sennorio, a montes et a fontes, per ut quer que vaa, sub signo de San Martino dos Condes. (...)

Et vos, o dito sennor obispo, et cabidoo da vossa iglesia, que me leyxedes teer en toda minna vida os herdamentos et couto et igleiario de San Martino dos Condes, que vos dou, et que leve para min ho husso et froyto et rendas et dereituras del por vos et en vosso nome enno dito tempo da minna vida, et a meu finamento que fique livre et desenbargado a a dita iglesia de Lugo con todos los boos paramentos et melloramentos que y foren feitos (...).

Como vemos, no documento o donante recoñece a propiedade episcopal do couto, sobre o que exerce señorío por herdanza do seu pai (dereito de usos inmemoriais dos que falabamos na entrada anterior), e mostra arrepentimento polos abusos nel cometidos. Estas actuacións foron habituais, e son frecuentes os documentos de desembargo e arrepentimento por usurpacións, como veremos na seguinte entrada. (Na fotografía, a torre de Bustelo).